WARTO WIEDZIEĆ

DZIEŃ BEZPIECZNEGO INTERNETU 2024

Kiedy najlepiej się uczymy?
Kiedy uczymy innych.
Uczniowie naszej szkoły od pierwszej klasy uczą się bezpiecznego korzystania z Internetu. Dlatego w tym roku klasy 6, 7 i 8 w ramach Dnia Bezpiecznego Internetu otrzymały zadanie: przygotowanie ulotek i plakatów związanych z bezpieczeństwem w Internecie, szczególnie z myślą o swoich dziadkach. Coraz częściej pojawiają się informacje o oszustwach wynikających z nieprzestrzegania podstawowych zasad bezpieczeństwa w sieci. Mamy nadzieję, że nasze wskazówki pomogą uniknąć tego typu sytuacji.

Zachęcam do przejrzenia plakatów i ulotek przygotowanych przez uczniów.

Zadbaj o swoje bezpieczeństwo online! Poradnik Jurka

Jak bezpiecznie kupować w internecie? Poradnik przygotowany przez Dominika i Janka

Jak bezpiecznie korzystać z Facebooka poradnik w 10 punktach przygotowany przez Hanię

BEZPIECZNE ZAKUPY PRZEZ INTERNET, NA CO ZWRÓCIĆ UWAGĘ - radzą Zosia i Paulina

Wskazówki dotyczące cyberbezpieczeństwa przygotowane przez Bogusia i Krystiana

ZASADY BEZPIECZNEGO INTERNETU WEDŁUG JULKI I MARCELINY

ciąg dalszy nastąpi 😊

Honorata Herman-Meler

Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego

We wtorek 10 października w naszej szkole, akcją informacyjną, rozpoczęliśmy obchody Światowego Dnia Zdrowia Psychicznego. Uczniowie m. in. obejrzeli prezentacje multimedialne, wzięli udział w burzy mózgów: „co pomaga, a co szkodzi naszemu zdrowiu psychicznemu”, w klasach i w świetlicy szkolnej odbyły się rozmowy i pogadanki.

Bardzo ważne jest również wspieranie zdrowia psychicznego dzieci przez rodziców.

Jak to zrobić?

Bądźcie w bliskiej relacji Budowanie bliskiej relacji zaczyna się, jeszcze zanim dziecko przyjdzie na świat. Na każdym etapie rozwoju potrzebuje ono poczucia bliskości z rodzicami. Okazywanie czułości sprawia, że dziecko czuje się bezpiecznie, daje mu możliwość odreagowania emocji w towarzystwie osoby, do której jest przywiązane i czuje zaufanie. Mówcie, że kochacie, przytulajcie się, rozmawiajcie i spędzajcie razem czas!

Bądźcie wzorem Dziecko obserwuje swoich rodziców. Widzi to, jak się zachowują, jak radzą sobie w trudnych sytuacjach, w jaki sposób okazują emocje. Rodzic swoją postawą i zachowaniem wpływa na to, jak dziecko postrzega świat. Kiedy wymagacie od dziecka pewnych zachowań, bądźcie dla niego przykładem. Jeśli chcecie, żeby dziecko witało się z sąsiadami, sami to róbcie. Jeśli dziecko ma trudności z kontrolowaniem złości, warto zastanowić się nad tym, jak z emocjami radzą sobie jego rodzice.

Wzmacniajcie u dzieci poczucie własnej wartości Kiedy dziecko zdaje sobie sprawę z własnych możliwości, jest w stanie odważniej podejmować nowe wyzwania, wierzy w swoje umiejętności i idzie przez życie z podniesioną głową. Mówcie dziecku, że jest ważne, pytajcie je o zdanie i pokazujcie, że ma ono dla was znaczenie. Spędzajcie razem czas, doceniajcie jego pracę i wysiłek, a nie tylko efekt. Zwracajcie uwagę na jego mocne strony, prawcie komplementy. Zauważajcie trudności, z którymi się boryka, poinformujcie, jak może nad nimi pracować i zaoferujcie swoją pomoc, wsparcie.

Korzystajcie z pomocy specjalistów Gdy zauważycie niepokojące objawy w zachowaniu swojego dziecka, nie wahajcie się zwrócić o pomoc do specjalisty. Taką osobą może być np. psycholog, pedagog szkolny, psychiatra lub terapeuta. Wczesna interwencja procentuje bardziej efektywną pomocą. Czasami już sama rozmowa czy konsultacja z właściwym specjalistą może się okazać ogromnym wsparciem.

Obserwujcie zachowanie dzieci Osoba, która doznaje kryzysu emocjonalnego, może zmienić swoje zachowanie. Dlatego tak ważna jest baczna obserwacja. Niepokoić mogą takie sygnały jak: obniżony nastrój, zaburzenia snu (bezsenność, ciągłe zmęczenie), zaburzenia odżywiania (stosowanie restrykcyjnej diety, wzmożony apetyt), objawy somatyczne (bóle głowy, brzucha), pogorszenie wyników w nauce, problemy w relacjach społecznych, zachowania autodestrukcyjne, czy problemy wychowawcze (agresja, zachowania opozycyjno-buntownicze).

Rozmawiajcie Zadbajcie o to, aby znaleźć czas na rozmowę z dzieckiem. Rozmawiajcie o wszystkim, nawet jeśli niektóre tematy wcale nie są łatwe. Spytajcie dziecko o jego uczucia, słuchajcie uważnie, co ma do powiedzenia i okazujcie szacunek. Wyraźcie zrozumienie i zainteresowanie tym, co dziecko chce przekazać. Zapewnijcie je, że zawsze może się do Was zwrócić. Stwórzcie przestrzeń do rozmowy, w której dziecko będzie czuło się bezpiecznie. Dzięki rozmowie lepiej poznajemy i rozumiemy swoje dziecko.

Kinga Andruszkiewicz-pedagog specjalny

Źródło: Psycholog Milena Lewandowska-Florczyk

BEZPIECZNY INTERNET - PORADNIK DLA RODZICÓW cz.1

Co roku przez cały luty rozmawiamy z uczniami na lekcjach informatyki o bezpiecznych zachowaniach w Internecie. Przedstawiam Państwu fragment informacji umieszczonych na portalu dzieckowsieci.pl. Gorąco zachęcam do odwiedzenia portalu aby uzyskać więcej informacji

„Skoro zgadzamy się na to, by dziecko miało dostęp do Internetu, musimy ustalić z nim zasady, które zapewnią mu bezpieczeństwo. To konieczne, by chronić je przed kontaktem z nieodpowiednimi treściami. Zasady muszą być dostosowane do wieku dziecka. Ważne, żeby nie poprzestać na jednorazowej rozmowie. Do tematu zasad użytkowania Internetu i bezpieczeństwa w nim należy wracać, jeśli tylko pojawi się ku temu okazja w codziennej rozmowie. Ważne, aby dziecko miało świadomość, że dbamy o jego bezpieczeństwo. Dążmy do tego, by było przekonane o tym, że zawsze może zwrócić się do nas w sytuacjach dla siebie trudnych lub gdy będzie miało poczucie zagrożenia.

Warto zadbać o to, by dziecko korzystające z Internetu przestrzegało następujących zasad:

• Najmłodsze dzieci powinny korzystać jedynie z pozytywnych i bezpiecznych treści (strony, aplikacje, gry) wskazanych przez rodziców. Z czasem warto brać pod uwagę propozycje nowych treści spośród wskazywanych przez dzieci, każdorazowo je weryfikując. Po wprowadzeniu takiej zasady warto porozmawiać z dzieckiem na temat nieodpowiednich treści online – w sposób adekwatny do jego wieku należy je poinformować, że w sieci można trafić na materiały prezentujące seks, przemoc, wulgaryzmy. Trzeba zaznaczyć, że nie są to treści przeznaczone dla dzieci i że oczekujemy, iż dziecko nas poinformuje w razie kontaktu z nimi.

• Czas korzystania z sieci powinien być ograniczony. Zaleca się, by dzieci w wieku wczesnoszkolnym nie korzystały z urządzeń ekranowych dłużej niż dwie godziny dziennie. Dobrym pomysłem jest ustalenie dnia lub dni, np. weekendu, bez Internetu.

• Dzieciom w wieku przedszkolnym należy towarzyszyć podczas korzystania z sieci. Jeśli dzieci są starsze, warto jako rodzic możliwość wglądu w ekran komputera czy urządzenia mobilnego, z którego korzystają. Przy okazji warto zainteresować się aktywnościami dziecka online i nawiązać na ten temat rozmowę.

• Najmłodsze dzieci nie powinny samodzielnie korzystać z wyszukiwarek, portali społecznościowych i innych serwisów dających nieograniczony dostęp do treści (zdjęć, filmów, tekstów). Stopniowe wprowadzanie takich możliwości powinno odbywać się pod kontrolą rodziców i z uwzględnieniem ograniczeń wiekowych narzucanych przez serwisy. Warto takie sytuacje wykorzystać do edukacji dziecka w zakresie skutecznego i bezpiecznego poszukiwania treści, poszerzając jego wiedzę na temat nieodpowiednich treści. Dobrze, gdy podczas swobodnych rozmów z dzieckiem wprowadzimy pojęcie ograniczonego zaufania do treści online.

• Najmłodsze dzieci nie powinny samodzielnie korzystać z komunikatorów czy portali społecznościowych. Ewentualne kontakty online powinny być ograniczone do znajomych osób i odbywać się pod kontrolą rodziców. Zakaz ów należy poprzedzić rozmową na temat zagrożeń związanych z kontaktami z nieznajomymi.

• Dzieci nie powinny publikować samodzielnie w sieci treści, szczególnie prywatnych informacji, filmów, zdjęć. Taki zakaz powinien być połączony ze zwróceniem dziecku uwagi na zagrożenia związane z publikacją wizerunku i prywatnych informacji.

• Należy umówić się z dzieckiem, ze za każdym razem kiedy trafi na nieodpowiednie treści lub cokolwiek innego je w sieci zaniepokoi, natychmiast nas o tym poinformuje. Kiedy dziecko zgłasza kontakt z nieodpowiednimi treściami, warto rozpoznać, co się wydarzyło, pochwalić je za poinformowanie o takim zdarzeniu. Jeżeli dziecko jest zaniepokojone, trzeba wytłumaczyć mu sytuację, zastanowić się, jak zmniejszyć prawdopodobieństwo podobnych okoliczności w przyszłości."
(Materiały z portalu www.dzieckowsieci.pl)

BEZPIECZNY INTERNET - PORADNIK DLA RODZICÓW cz.2

PROGRAMY KONTROLI RODZICIELSKIEJ

Szukając programów do kontroli rodzicielskiej, warto zrobić rozpoznanie w Internecie i zapoznać się z informacjami producentów oprogramowania oraz opiniami użytkowników. Wśród licznej oferty warto zwrócić uwagę m.in. na:
• Beniamin (Windows XP/Vista/7/8/10)
• Norton Family (Windows, Android, iOS)
• Kaspersky SafeKids (Windows, Android, iOS)
• F-Secure SAFE (Windows, Android, iOS)
• Mobikid (Android)
• Kids Place (Android)
(Materiały z portalu www.dzieckowsieci.pl)

Informacja na temat zagrożeń dotyczących e-papierosów

ZALECENIA DOTYCZĄCE TORNISTRÓW SZKOLNYCH

WSPÓŁPRACA RODZICÓW ZE SZKOŁĄ - WYNIKI EWALUACJI

JAKICH METOD UŻYLIŚMY?

1. Badanie satysfakcji
2. Zogniskowany wywiad grupowy (grupa rodziców, grupa nauczycieli)

CO BADALIŚMY?

Celem badania było określenie satysfakcji rodziców z komunikacji ze zespołem nauczycieli SP27. Badanie zostało zrealizowane metodą CSI, która satysfakcję określa jako różnicę między oczekiwaniami a oceną stanu faktycznego. Pod ocenę rodziców zostało poddanych 19 aspektów związanych z komunikacją (badanie ankietowe).

WNIOSKI:

Większość elementów komunikacji została oceniona dobrze i stanowi mocną stronę SP27.
Kilka wymaga przemyślenia i nie tyle zmiany co dookreślenia zasad.

1. Kontakt mailowy i telefoniczny – wśród rodziców występuje oczekiwanie posiadania kontaktu mailowego/telefonicznego z nauczycielami i wychowawcami. Część rodziców ocenia zaspokojenie tego obszaru komunikacji wysoko inni niezadowalająco. Można przypuszczać, że słabsze oceny wystawili rodzice, którzy takiego kontaktu nie mają. Jednocześnie brakuje świadomości, że nauczyciele nie mają obowiązku kontaktowania się z rodzicami w ten sposób. Co ciekawe wiedza o tym, że nauczyciel nie ma obowiązku w tym względzie nie jest powszechna ani wśród rodziców, ani nauczycieli.

2. Zajęcia pozalekcyjne – wśród części rodziców panuje przekonanie, że oferta zajęć pozalekcyjnych jest niewystarczająca. W tym obszarze mamy do czynienia z dwoma problemami. Po pierwsze chodzi o oczekiwania zajęć głównie sportowych, do których szkoła nie posiada odpowiednich warunków lokalowych. Tu ważne jest żeby rodzice się z tym liczyli. W przyszłości warto zorientować się czy to roszczenie wypływa od rodziców spoza rejonu czy z rejonu. Rodziców spoza rejonu można informować o ograniczeniach szkoły w tym względzie na etapie zapisywania dzieci. Drugi problem to przeświadczenie, że część zajęć pozalekcyjnych jest dostępna tylko dzieciom ze świetlicy. Być może jako zajęcia pozalekcyjne traktowane są różne przedsięwzięcia „świetlicowe”.

3. Występuje pewna rozbieżność między rodzicami a nauczycielami w postrzeganiu roli rodziców we wprowadzanych w placówce zmianach. Nauczyciele wydają się sądzić, że ten wpływ jest większy niż wynikałoby to z ogólnej oceny rodziców na ten temat. Prawdopodobnie mamy do czynienia z sytuacją, gdy nauczyciele konsultują zmiany w szkole z częścią rodziców (tą aktywniejszą, bardziej zaangażowaną) i na podstawie tego wyrabiają sobie opinię, że rodzice biorą udział w procesie decyzyjnym. Badanie wykazało, że takiego poczucia przynajmniej część rodziców nie ma. Można zastanowić się nad konsultowaniem zmian w szkole w sposób bardziej systematyczny (korespondencja zbiorowa lub ogłoszenia na tablicy).

4. Elementami, które pojawiły się jako postulaty spontaniczne (pytanie otwarte) to przede wszystkim wprowadzenie e-dziennika i kontaktu mailowego z nauczycielami. Dla części rodziców traktowane jako zastąpienie kontaktów osobistych. Ze strony nauczycieli występuje opór przed wdrożeniem tego rozwiązania, ze względu na dodatkowe nakłady pracy, brak warunków technicznych oraz fakt, że nie dla wszystkich rodziców e-dziennik będzie źródłem informacji (co oznacza dublowanie komunikacji).

5. Wypełnienie ankiet w większości przez kobiety wskazuje, że to matki częściej są głównym łącznikiem rodziny ze szkołą.

6. Strona internetowa jest efektywnym kanałem komunikacji z około 1/3 rodziców.

ROK SZKOLNY 2010/2011

MOŻEMY I JESTESMY DUMNI
- Raport z ewaluacji całościowej

W dniu 14.12.2011r. w siedzibie szkoły został przekazany pani Dyrektor „Raport z ewaluacji całościowej” przeprowadzonej w szkole w dniach od 04.11.2011r. – 24.11.2011r. przez wizytatorów ds. ewaluacji Kuratorium Oświaty w Bydgoszczy. W raporcie określono stopień spełnienia przez szkołę wymagań określonych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej w czterech obszarach.

Szczegóły raportu na stronie RAPORT